Παρανάλωμα Κεφιού Και Διασκέδασης!!!

Οι εκδηλώσεις στο Tsirakis Pallas συνεχίζονται...

Μετά την απρόσκοπτη οργάνωση πολλών ονομαστικών εορτών φέτος, ο ναός της διασκέδασης φιλοξενεί απόψε τα γενέθλια δύο πραγματικών βλασταριών.

Οι αγαπητοί φίλοι Κρέας και Κούπας θα παραστούν σήμερα το βράδυ στην κεντρική σάλα μας, για να μοιραστούν μαζί σας αυτές τις ευτυχισμένες τούς στιγμές σε ένα μοναδικό στο είδος του party φωτιά!

Το θέμα της βραδιάς είναι disco και techno καταστάσεις, ξερασμένες κατευθείαν από τις εποχές 80's και 90's.

Όσοι πιστοί στην πραγματική διασκέδαση είναι ευπρόσδεκτοι για μια αξέχαστη βραδιά. Η εμπειρία στο χώρο της εταιρίας μας εγγυάται άλλη μία super νύχτα.

Guest εμφανίσεις από όλους τους καλλιτέχνες του Je t' Aime με μοναδικές ερμηνείες!

Η τοποθεσία μας, γνωστή και αγαπημένη, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 13, στο κέντρο της πόλης.


Tsirakis Pallas - Πρέπει Να Φας...

Χώστε Τα!

Ναι ναι γουστάρω πολύ να με βρίζουν! Χώστε τα μου όλοι!

Οι απόψεις που διαβάζουν (όσοι τις διαβάζουν) οι επισκέπτες μου είναι , και το έχω επαναλάβει, ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ. Δεν είναι κανένας αναγκασμένος να τις διαβάσει ούτε να τις σχολιάσει βέβαια.

Δεν είναι εκεί για να πουλήσω πνεύμα. Γράφω για οτι μου αρέσει. Αν κάποιος δεν συμφωνεί δικαίωμά του. Δεν είμαι κανά ψώνιο να ζητάω δημοσιότητα.

Εγώ γουστάρω να γράφω , όχι γιατί πιστεύω οτι έχω ταλέντο ούτε επειδή το έχω ανάγκη αλλά γιατί μου αρέσει να ασχολούμαι με το όλο θέμα του blogging.
Αυτός πιστεύω ότι είναι και ο λόγος ύπαρξής τους. Να ασχολείσαι δηλαδή επειδή σου αρέσει αυτό που κάνεις και όχι για να τα χώνεις σε όποιον βρεις μπροστά σου...

Το τελευταίο δε μου άρεσε ποτέ στο Internet, η ανωνυμία. Με αυτή την ιδιότητα γίνεσαι ακόμη πιο κάφρος, αν δεν είσαι ήδη. Λες οτι σου κατέβει και σε όποιον θες μην έχοντας κανένα λόγο να το κάνεις, κρυμμένος πίσω από την οθόνη του υπολογιστή σου.

Έτσι είναι τα μαζικά μέσα. Δεν ελέγχεις το κοινό σου. Θα σε διαβάσει και ο σωστός, που έχει συνείδηση γιατί το τι κάνει αλλά και κάθε, τουλάχιστον κομπλεξικός που του φταίνε όλοι και όλα...

Πάντως γουστάρω τα μπινελίκια σας! Όποιος θέλει ακόμη να μου την πει, για οποιοδήποτε λόγο από αυτά που γράφω, είναι καλοδεχούμενος.Δεν έχω λογοκρισία στη σελίδα μου. Δεν πρόκειται να σβήσω κανένα σχόλιο! Θα τα αφήνω εκεί, να βλέπουν όλοι πόσο τζάμπα μάγκες είστε...
Το blog επίτηδες λέγεται "Γκρίνιες", για να αφουγκράζεται όλους τους γκρινιάρηδες.
Τώρα μάλιστα καταλαβαίνω πως η επιλογή ήταν επιτυχημένη.

Αν είναι για τόσο βρίσιμο αυτά που γράφω, τα θεωρώ μάλλον επιτυχημένα (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...).

Άλλωστε όλες οι αμφιλεγόμενες απόψεις επιδέχονται ποικίλα σχόλια, είτε θετικά είτε αρνητικά.

Όσο για τους ανώνυμους σχολιαστές μου, γράφω την άποψή μου...


Κο Κο Κο,

Κο Κο Κο,

Κο Κο Κο!!!

(Από Γνωστό Σύνθημα του ΠΑΣ)

Για Τη Σχολάρα μου...

Σπουδάζω (ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής) ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ.

Δεν έχω ξαναζήσει αυτό που γίνεται με τη σχολή μου!
Κάθε μέρα αποφασίζουμε ότι κανένας δε συμφωνεί με τίποτε και καθένας προσπαθεί να βολέψει τον κώλο του!

ΑΜΑΝ ποια όλα τα κόμματα και οι βλακώδεις προτάσεις και απόψεις τους. Εγώ το μόνο που ξέρω είναι πως τελειώνει και ο Απρίλης και ακόμη δεν έχουμε επιστρέψει κανονικά στα μαθήματά μας.
Σκέτο μπάχαλο, καμία οργάνωση και οι φοιτητές σε συνθήκες απόλυτης παράκρουσης...

Αν δούμε την πραγματικότητα πέρα από σκοπιμότητες και συμφέροντα, το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να αφήσουμε τους εγωισμούς και να αρχίσουμε δουλειά.

Άποψη μου είναι πως τώρα είναι ευκαιρία να καθαρίσεις πολλά μαθήματα και όχι να κλαίγεσαι για το ότι χάνεις μια εξεταστική. Αν έχεις όρεξη για δουλειά ΤΩΡΑ είναι η ώρα να το αποδείξεις.

Δεν ξέρω τι θα κάνω αλλά θέλω πολύ να προσπαθήσω να ξεβαλτώσω και να ξαλαφρώσω από το βάρος των πολλών μαθημάτων που χρωστάω.

Οι απόψεις μου είναι καθαρά προσωπικές και δεν εκφράζουν κανέναν άλλον εκτός εμού.

Υ.Γ. Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω σίγουρα δεν θα διάλεγα αυτή τη σχολή.
Θα ήμουν σίγουρα πιο ευτυχισμένος και λιγότερο αγχωμένος...

Συμβουλή σε όσα παιδιά δώσουν πανελλήνιες σε λιγότερο από ένα μήνα, να μην την επιλέξουν αν δεν είναι απολύτως σίγουρα τι θα αντιμετωπίσουν.

DSL Vs Firewall Σημειώσατε …

Είμαι ένας από τους τυχερούς(;;;) κατόχους γρήγορης γραμμής Internet. Στην Ελλάδα του 2007 όμως δεν είναι τίποτε όπως φαίνεται. Μέχρι και πριν 3 εδομάδες ήμουν, περιέργως, ένας ευχαριστημένος πελάτης της Otenet. Τότε άρχισε,ακριβώς πριν το Πάσχα, ο δικός μου Γογλοθάς, και δεν τον έχω ανέβει ακόμη!

Αντιμετωπίζω ένα σοβαρό πρόβλημα με τη γραμμή μου, πέφτει με ακανόνιστο ρυθμό η σύνδεση! Έχω προσπαθήσει να κάνω διάφορα αλλά μεχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο δεν έχω βρει λύση.
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να τηλεφωνήσω στην εξυπηρέτηση πελατών του provider μου για να μάθω αν ήταν πρόβλημα της γραμμής μου. Η απάντηση ήταν , φυσικά ,πως όλα η εταιρία τα έβλεπε να λειτουργούν άψογα. Έλα όμως που δε ήταν! Μετά τη λήψη διάφορων συμβουλών, δοκίμασα να δω το πράγμα από τη σκοπιά μου και να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου. Δηλαδή να κοιτάξω τις ρυθμίσεις του ADSL modem και τους drivers, το πρόγραμμα firewall που χρησιμοποιώ, ακόμη και τη λειτουργία των USB θυρών, αφού εκέι συνδέεται το modem.
Αναβάθμισα λοιπόν τους οδηγούς, έλεγξα τις ρυθμίσεις των συσκευών μου,έκανα αναβάθμιση στο BIOS για να αποκλείσω το ενδεχόμενο ναφταίνε οι θύρες μου αλλά εις μάτην!
Το τελευταίο στοιχείο που εξέτασα ήταν το firewall. Απεγκατέστησα το Sygate που δούλευε απρόσκοπτα μέχρι τότε και έβαλά το ZoneAlarm. Τα ίδια. Νέα αλλαγή σε Kerio που ούτε αυτή ευτύχησε.
Πριν 2-3 μέρες αποφάσισα κάτι ανατρεπτικό: απλά να ΜΗΝ έχω firewall. Το μοντέλο αυτό φαίνεται πως έιναι εντάξει για την ώρα αν και λίγο επίφοβο ως προς τους διαφόρους κινδύνους του διαδικτύου. Πάντως έχω βρει την ησυχία μου και τα νεύρα μου επανήλθαν στο φυσιολογικό τους επίπεδο, ένα σκαλί πριν το Δαφνί.

Τώρα όμως έχω άλλο πρόβλημα: δεν μπορώ να παίρνω τον πάροχό μου και να του γκρινιάζω για τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζω, τις κάκιστες υπηρεσίες που προσφέρει, τις ακριβές τιμές που χρεώνει, την αδιάφορη εξυπηρέτηση…
Κρίμα γιατί μου καλάρεσε να εξηγώ κάθε φορά που σήκωνε διαφορετικός αντιπρόσωπος το τηλέφωνο, αναλυτικά τι μου συνέβαινε.Σε λίγο θα τα έγραφα σε κόλλα αναφοράς για να τα έχω πρόχειρα και να μην ξεχάσω και τίποτα. Ένα μυαλό το ’χω κι αυτό διαταραγμένο!

Ένα είναι το σίγουρο από αυτά που μου συμβαίνουν. Ότι έχω υπολογιστή με πολύ ανεξάρτητες τάσεις και ολίγον αντάρτη.


Του Νίκου Ο Υπολογιστής Firewall Δεν Υποφέρει!


Υ.Γ. Την βλέπω την επανάσταση σε λίγο καιρό όλων των δυσαρεστημένων χρηστών. Στους δρόμους θα βγούμε και θα ζητήσουμε πιο ανθρώπινη συμπεριφορά από τα μηχανάκια μας…

Αμάν Αυτά τα Μηχανάκια!

Είμαι από παλιά χρήστης, αυτοδίδακτος, υπολογιστών. Δεν είχα ποτέ άριστη σχέση μαζί τους. Από τότε που ξεκίνησα όμως γίνεται συνέχεια το ίδιο: συναντώ συνεχώς προβλήματα. Όσο σκέφτομαι τη δύστροπη που είναι καμιά φορά η τεχνολογία τόσο καταλαβαίνω ότι τελικά φιλικά προς τη χρήση μηχανάκια θα αργήσουν να βγουν για αρκετό καιρό ακόμη.

Μπορεί να τους φέρομαι δύστροπα, να έχω γύρω μου ηλεκτρομαγνητικά πεδία(είμαι και παιδί του Απριλίου ’83…) ή να είμαι γκαντέμης. Πάντως με την οποιοδήποτε μικρή ενασχόλησή μου με αυτά τα διαόλια κάτι πάει στραβά και γίνεται το έλα να δεις [άσχετο αλλά δεν το επισκεφθήκαμε όλο το Πάσχα ;-)].

Με μια μικρή έρευνα στο παρελθόν μου οι φίλοι thymiotatsis, Archon αλλά και Κρέας^® έχουν να θυμούνται πολλές ιστορίες ηλεκτρονικής τρέλας.

Πριν καμιά βδομάδα σε μια απλή -και όπως εκτιμούσα- αναίμακτη εγχείριση στο υπολογιστάρη του Archon παραλίγο ο ασθενής να αποδημήσει εις κύριον…

Η υπόθεση ήταν απλή, αναβάθμιση της μνήμης Ram. Άνοιξα με προσοχή την κοιλιά του κτήνους και εντόπισα την περιοχή της επέμβασης. Άλλαξα γρήγορα το DIMMάκι με το καινούριο και φυσικά δεν έκλεισα το case, αφού το ξέρω ότι η γκαντεμιά μου δεν έχει όρια.

Άνοιξα την τροφοδοσία και μπήκα στο BIOS για να ελέγξω τους χρονισμούς και την ταχύτητα της νέας μνήμης αφού είχαμε αγοράσει 400άρα επώνυμη και έπρεπε να δουλεύει σωστά. Έκανα τις απαραίτητες ρυθμίσεις, τις αποθήκευσα και έκανα το πρώτο restart. Αυτό που αντίκρισα ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου: το μηχάνημα είχε κολλήσει για τα καλά, μαύρη οθόνη και εκείνα τα μακρόσυρτα μπιπ από τη μητρική που σήμαιναν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Δοκίμασα διάφορα όπως να ξαναβάλω την παλιά μνήμη, να ξαναβάλω τις παλιές ρυθμίσεις στο BIOS αλλά τίποτε δεν έπιασε. Αφού άρχισα να βρίζω την τύχη μου για ακόμη μια φορά και ο Archon με έβριζε που με έφερε για ειδικό και του κατέστρεψα το μηχάνημα, βρήκα τη λύση.

Σκέφθηκα πως ο μόνος τρόπος για να επανέλθει σε λειτουργία το σύστημα ήταν να βάλω το BIOS στις αρχικές του ρυθμίσεις. Για να γίνει αυτό έψαξα το εγχειρίδιο της μητρικής μήπως υπήρχε κάποιο τζαμπεράκι γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Φυσικά και δεν ήταν τόσο απλή η λύση γιατί αυτό που έψαχνα απλά δεν υπήρχε. Πρέπει να τονίσω πως η μητρική ήταν Gigabyte με Dual BIOS ενσωματωμένο!

Ένα παλιό κολπάκι έδωσε τη λύση. Αν βγάλεις τη μπαταρία της μητρικής για κανά πεντάλεπτο χάνονται τα δεδομένα που κρατάει η μητρική και βάζει αυτόματα τις ρυθμίσεις του εργοστασίου. Έτσι και έκανα και ως δια μαγείας όλα πήγαν καλά.

Το συμπέρασμα από αυτήν την ιστορία είναι πως δεν είμαι ένας απλός χρήστης υπολογιστών, αλλά διαρκής λύτης προβλημάτων που παρουσιάζονται όταν τους χρησιμοποιώ!

Υ.Γ. 1: Δεν ξέρω αν είναι σημαντικό αλλά το μηχάνημα το είχα φτιάξει εγώ.

Υ.Γ. 2: Αν θέλετε μπορώ να σας κάνω μια ΔΩΡΕΑΝ επίδειξη των ικανοτήτων μου στο χώρο σας. Εγγυημένα σε 2 ώρες θα θέλετε να με πιάσετε από το λαιμό…

Τα Ξενέρωτα Μπαρ

Είναι εντύπωσή μου ή όλοι οι χώροι διασκέδασης έχουν γίνει το ίδιο πράγμα?

Εξηγώ: όπου και αν αποφασίσεις να βγεις, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, σε κάθε χώρο αυτό-ονομαζόμενο cafe-bar-club αντιμετωπίζεις το ίδιο φαινόμενο, θαμώνες που το μόνο που κάνουν είναι να κρατούν ένα ποτήρι στα χέρια τους και να κοιτιούνται μεταξύ τους.

Δεν αντέχεται αυτή η αίσθηση ξενερωσιάς που αποπνέουν τέτοια μέρη. Είτε πας για να πιεις το μεσημεριανό καφέ σου είτε βγεις για να απολαύσεις το ποτό σου σε ένα τύπου bar-club, έχει καταντήσει το ίδιο και το αυτό. Δε θα κάνεις τίποτε παραπάνω από αυτά που λέω παραπάνω.

Μου λείπουν μέρη χωρίς ακριβά συστήματα φωτισμού, δέκα κουστουμαρισμένους πορτιέρηδες με ακουστικό στο αυτί και εκκωφαντική μουσική που ο μόνος που την προσέχει είναι ο dj. Μέρη όπου πραγματικά περνάς μια νύχτα που έχεις να τη θυμάσαι.

Στα νέου τύπου αυτά μπαρ δεν έχω δει ποτέ κόσμο να χορεύει, να πίνει πολύ και αν θέλετε να βγαίνει εκτός ελέγχου, να κάνει έστω καμάκι! Τώρα όλη σου η βραδιά αναλώνεται στο να συζητάς με την παρέα σου και να χαζεύεις τους διπλανούς και το ρουχισμό τους. Αυτό πάλι το ξέχασα! Είπαμε να ντύνεσαι καλά αλλά μέχρι ενός σημείου! Είναι σωστό να βγαίνουν οι γυναίκες σαν λατέρνες και τα αγόρια σαν κολεγιόπαιδα του Harvard;;; Να έβλεπα τουλάχιστον ότι και οι μεν και οι δεν το κάνουν για να προσελκύσουν το άλλο φύλο να το καταλάβω.

Η νυχτερινή ζωή που βιώνω αυτή την περίοδο έχει καταβολές από ξεφτιλισμένη σαπουνόπερα των 70’s.

Όχι στα bar της αλλοτρίωσης!

(αντιγραμμένο από σύνθημα σε τοίχο)