Μεγάλη διαφήμιση η καινούρια του μαύρου νερού Αμερικής(Κρέας©).
Συμφωνώ με όλα όσα λέει, τη ζάχαρη, τις διακοπές, τους εκνευριστικούς ήχους κινητών μα αυτό που είμαι φόλα 100% μαζί της είναι τα εκνευριστικά κουμπώματα των γυναικείων σουτιέν. Τ’ ομολογώ (όπως και ο Βαλάντης) ότι από την πρώτη στιγμή της ενασχόλησής μου μαζί τους δεν είχαμε και την καλύτερη γνωριμία. Εγώ, δείχνοντας την αγωγή μου, κράτησα τις απαραίτητες αποστάσεις και του φέρθηκα ευγενικά και καθόλου πρόστυχα. Εκείνο, σφιχτό κι αγέρωχο, στάθηκε στο μηδαμινό του ύψος. Συνέχισα καλοπιάνοντάς το με χάδια και γλυκόλογα αλλά συνάντησα την ίδια ανυποχωρησία. Είχα καταλάβει πια ότι η πρώτη αξιολόγηση του θέματος από μέρους μου δεν ήταν σωστή. Έπρεπε να αλλάξω τακτική και να περάσω στην αντεπίθεση! Άρχισα να το στρίβω με μανία και να τραβώ τις δυο του άκρες δυνατά μπας και ανοίξει. Αυτή η ιστορία κράτησε αρκετά για τα δεδομένα της στιγμής που βρισκόμουν… Στάθηκα λυπημένος μα η λύση ήρθε από το πουθενά: η σύντροφός μου έριξε ένα βλέμμα κατανόησης και με μια σβέλτη κίνηση το ξεκούμπωσε μόνη της! Δεν με πολύ-πείραξε αυτή η εξέλιξη γιατί θαμπώθηκα από το περιεχόμενο του στηθόδεσμου που ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό.
Από εκείνη την ημέρα αυτή η σχέση μίσους και πάθους με αυτό το γυναικείο αξεσουάρ δεν άλλαξε και πολύ. Συνεχίζω να είμαι το ίδιο άχρηστος όταν ασχολούμαι μαζί του χωρίς καν σημάδια βελτίωσης.
Τελικά, αφού το ξανασκέφθηκα συμπέρανα πως μάλλον είναι δικαιολογημένη η τόση
δυσκολία του ανοίγματος ενός σουτιέν, μιας και κρύβει μέσα του δυο τρομερά λαχταριστούς μεζέδες ικανούς να ξεσηκώσουν κάθε ανδρική αίσθηση…
Λευτεριά στα Στήθη γυναίκες, αφήστε τα να αναπνεύσουν, και να τα δούμε!
Υ.Γ. 1 Άλλωστε ‘έγκυρες’ μελέτες έχουν δείξει ότι 30 λεπτά μπροστά στη θέα ενός γυναικείου στήθους ισοδυναμούν με 30 λεπτά γυμναστικής(τουλάχιστον).
