Ψητοπωλείον....Ο Σφίχτερ

Ιδέα!


Τι θα λέγατε για ένα καινούριου τύπου κατάστημα "υγιεινής" διατροφής στην πολύπαθη αυτή κατηγορία;


Εξηγώ : ένα ψητοπωλείο, με εδέσματα όμως που θα έχουν απήχηση σε όσους διακατέχονται από την εμμονή να 'χτίσουν' τα σώματά τους.


Δηλαδή, δε θα έχει σουβλάκια και λουκάνικα θα με ρωτήσετε;

Μα φυσικά θα έχει, αλλά θα είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες των αθλητών. Για παράδειγμα, σουβλάκι από φιλέτο τόνου στα κάρβουνα φυσικά για να μην έχουμε λιπαρά και λουκάνικα άπαχης γαλοπούλας γεμάτα πρωτεΐνη για τις ανάγκες των μυών.


Οι πίτες, θα μπορούσαν να είναι ζυμωμένες από σκέτο αλεύρι και ΜΟΝΟ ασπράδι αυγών αφού ως γνωστόν ο κρόκος παχαίνει. Για ψωμάκι λευκό ούτε λόγος, μόνο ολικής θα διατίθεται που κάνει καλό στο σώμα μας και δεν παχαίνει.


Μία άλλη σπεσιαλιτέ, θα μπορούσε να είναι το κοτόπουλο στα κάρβουνα αλλά μόνο στήθος. Το μπούτι καθώς και η πέτσα είναι ταμπού λέξεις για όποιον θέλει "Απολλώνια Κορμάρα"  που λέγαν και τα Ημίς...


Πατάτες τηγανιτές ή σε οποιαδήποτε άλλη εκδοχή τους, φυσικά και δεν θα υπάρχουν αφού οι υδατάνθρακες είναι μόνο για να προσθέτεις έξτρα ώρες στο γυμναστήριο μέχρι να τους κάψεις.
Τη θέση τους, θα έχουν βραστά λαχανικά όπως μπρόκολο, σπαράγγια, κουνουπίδι, λάχανο και πόσα άλλα που δεν είμαι ειδικός για να τα ξέρω.


Οι σαλλλάτες με τη σαλονικιά ένοια της λέξης (βλέπε τζατζίκι, μαγιονέζα, μελιτζανοσαλάτα κτλ.) δεν θα προβλέπονται. Αντίθετα, θα προβλέπεται δημόσια επίπληξη για όποιον ζητήσει να τις βάλει στο σάντουιτς.


Τέλος, θα υπάρχουν και τα κατάλληλα "συμπληρώματα" για όποιον θέλει μια έξτρα τόνωση βρε αδερφέ και ευκολότερα αποτελέσματα στην προσπάθειά του - πάντα βέβαια εγκεκριμένα από τον ΕΟΦ. Αυτά, θα μπορούσαν να πασπαλίζονται σαν μπαχαρικά πάνω στα κρέατα κατά το ψήσιμο ώστε να νοστιμίζουν και να πλουτίζουν με πολύτιμα συστατικά το φαγητό. 


Αυτές είναι μόνο μερικές σκόρπιες ιδέες για το μαγαζί. 
Για την τελική διαμόρφωση του μενού, συνίσταται στον επίδοξο ιδιοκτήτη του καταστήματος, μια επίσκεψη στο πλησιέστερο γυμναστήριο της γειτονιάς.




Άντε, καλές δουλειές στον ιδιοκτήτη και καλά σφιξίματα στους πελάτες του! 

Ελληνικές Γραμματοσειρές

Μετά από προτροπή φίλου, αποφάσισα να δοκιμάσω να γράφω ότι είδους κείμενο για προσωπική αλλά και για  πιο ‘επίσημη’ χρήση, σε μια πολύ όμορφη και προσεγμένη, κατά τη γνώμη και αισθητική μου, γραμματοσειρά.

Η γραμματοσειρά λέγεται GFS Neohellenic και μπορείτε να την κατεβάσετε από το επίσημο ιστότοπό της http://www.greekfontsociety.gr/pages/gr_typefaces1.html καθώς και αρκετές ακόμη. Είναι φτιαγμένη ειδικά για τα ελληνικά, και το όλο project έχει σκοπό να αναβιώσει γραμματοσειρές που χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς για την τύπωση ελληνικών βιβλίων σε τυπογραφεία της Ελλάδος και του εξωτερικού

Έχει ένα μάλλον παλιομοδίτικο στυλ μα αυτό είναι και το στοιχείο της που με έκανε να την προσέξω. Μπορεί να μην φαίνεται τόσο καλή για ανάγνωση στην οθόνη, αλλά στην εκτύπωση είναι κάτι παραπάνω από ευκρινής και ευανάγνωστη ακόμη και σε μικρό μέγεθος.

Οι λατινικοί χαρακτήρες που εμφανίζει δεν είναι εφάμιλλοι των ελληνικών και αυτό είναι και μια αδυναμία της. Πάντως για την ελληνική γλώσσα, είναι μια από τις καλύτερες γραμματοσειρές που έχω δει.

 

Είναι τελικά η τηλεόραση απαραίτητη;

Ορμώμενος από δημοσίευμα των ΝΕΩΝ, έκανα στον εαυτό μου, ακριβώς αυτή την ερώτηση.

Το άρθρο επικαλείται πως, ένας αυξανόμενος αριθμός συμπολιτών μας, αποβάλει απο τη ζωή του την τηλεόραση, αφού την βλέπουν ως περιττό έπιπλο στο καθιστικό τους...

Μην βιαστείτε να απορρίψετε την ιδέα αβασάνιστα.
Θα μιλήσω για μένα και μόνο, λέγοντας ότι η ιδέα δεν είναι και τόσο κακή!

Κακά τα ψέματα, η τηλεόραση έχει χάσει την παλιά της αίγλη (καλώς ή κακώς το αφήνω στον καθένα να το κρίνει.)
Θέλεις λίγο τα ολοένα υποβαθμισμένα προγράμματα των καναλιών, λίγο η πληθώρα υποκαταστάτων που αξιώνουν τη θέση της στην καθημερινοτητά μας, η τηλεόραση έχει καταβαραθρωθεί.

Καταλυτικό ρόλο, φυσικά, έχει παίξει το Internet, αφού έχει σχεδόν καταλάβει το μερίδιο της τηλεόρασης από τον προσωπικό μας ελεύθερο χρόνο.

Ποιος χρειάζεται να ακούει σοβαροφανή δελτία ειδήσεων από τα κανάλια, με υποβλητική μουσική, βαρύγδουπους τίτλους και μακάβριες εικόνες;
Με το Internet μπορείς να ενημερωθείς για όποιο θέμα σε ενδιαφέρει, και κυρίως, με τρόπο που είναι προσιτός σε σένα και δεν χρειάζεται να ακούς τον κάθε παρουσιαστή που σου τη δίνει στα νεύρα…

Πάμπολλα blogs, online ειδησεογραφικά πρακτορεία, online εφημερίδες, ενημερώνουν για το καθετί.

Ακόμη και για εξειδικευμένα θέματα μπορείς να αντλήσεις περιεχόμενο.

Για παράδειγμα, ανέκαθεν είχα μία τύπου ‘πώρωση’ με τους Υπολογιστές γενικότερα. Μοναδική πηγή μου για νέα, reviews, παρουσιάσεις ήταν με περιοδικά. Κάθε μήνα ένα σεβαστό ποσό έβγαινε από την τσέπη μου και πήγαινε για αγορά Ram, Chip, PC Magazine, Computer για όλους, Pc Master και ότι άλλο μου κέντριζε το ενδιαφέρον.

Από τη στιγμή όμως που απέκτησα γρήγορη γραμμή, αρκετό καιρό πριν, ολοένα και περισσότερα sites ανακαλύπτω που έχουν περιεχόμενο πολλές φορές καλύτερο από ότι διάβαζα μέχρις εκείνη τη στιγμή. Θέματα hardware, overclocking, ιδέες για αγορές και review ‘κομματιών’ PC ήρθαν ένα κλικ του ποντικιού μου μακριά!

Απίστευτος όγκος πληροφοριών, πολλές φορές άχρηστων, έφτασε στην οθόνη μου. Θα μου πείτε, τα τηλέ - δελτία και τηλέ – εκπομπές δεν σερβίρουν τόση ‘σαβούρα’ καθημερινά;

Ακόμη και αν είσαι τηλεορασάκιας, μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς. Ξένες σειρές και ελληνικές σε περιμένουν, αν ξέρεις πώς να τις ψάξεις ;)…

Τελικά τι απομένει στην τηλεόραση για να μας κερδίσει;

Δυστυχώς ελάχιστα. Trash TV του χείριστου είδους, σήριαλ ανακυκλωμένα δεκάδες φορές, ξένες σειρές που έχουν πρωτοπαιχτεί πολλά χρόνια πριν (με χάλια μεταφράσεις οι περισσότερες), και ταινίες δεκαετίας.

Μόνη αχτίδα ελπίδας είναι, για μένα το MEGA, ΣΚΑΙ από τα ιδιωτικά και η ΝΕΤ από τα δημόσια.
Μην φανταστείτε πως παρακολουθώ πολύ. Πιο πολύ για καμιά αθλητική μετάδοση ανοίγω την τηλεόραση. To MEGA, παραμένει μεγάλο κανάλι όνομα και πράγμα, με αρκετά καλά δελτία ειδήσεων (τα καλύτερα βέβαια είναι της ΝΕΤ, και μακράν με τις πιο ωραίες γυναίκες της μικρής οθόνης), και μερικές ξεκαρδιστικές ελληνικές σειρές. Έχει μείνει λίγο πίσω σε ξένες ταινίες τώρα τελευταία.

Δεν είμαι υπέρμαχος του Internet, ούτε εχθρός της τηλεόρασης. Απλά πιστεύω ότι ήρθε ο καιρός να κάνει ο καθένας τις επιλογές του για το τι θέλει να βλέπει, να διαβάζει και να ακούει. Η πρόβλεψή μου είναι ότι η παραδοσιακή μορφή της τηλεόρασης πρέπει να εξελιχθεί, αλλιώς είναι καταδικασμένη, αφού η νέα γενιά όλο και περισσότερο προτιμά άλλους τρόπους διασκέδασης και ψυχαγωγίας.

Αλλιώς, οι μόνοι που θα απομείνουν να παρακολουθούν, είναι γεροντάκια συνταξιούχοι κολλημένοι στις οθόνες τους, για να δουν τις τελευταίες εξελίξεις στη «Λάμψη», «Τα Μυστικά Της Εδέμ» και άλλα τέτοια...

Κερδίστε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον ευατό σας, απλά με μια κίνηση, να κλείσετε τον τηλεοπτικό σας δέκτη!
Κερδίστε χρόνο για να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούν, ασχοληθείτε με χόμπυ, με τον αθλητισμό, ανακαλύψτε ξανά τη μαγεία του ραδιοφώνου, διαβάστε υπέροχα λογοτενικά βιβλία, ενημερωθείτε από την αγαπημένη σας εφημερίδα, και τόσα άλλα που έχουμε λησμονήσει...


Κλείνω παραθέτοντας κάποια site με περιεχόμενω άκρως υπολογιστικό:

http://www.anandtech.com/

http://www.guru3d.com/

http://www.elitebastards.com/cms/

http://www.fudzilla.com/

Bonus σύνδεσμος (πατήστε και δε θα χάσετε... )  http://greekperiodika.wordpress.com/

Η Στήλη Πάει Μύκονο!

Μετά από σκληρή δουλειά (λέμε τώρα) ο υπογράφων τη στήλη πάει Μύκονο. Μετά από πολύ εργασία, πνευματική κυρίως, θέλω επειγόντως διακοπές και τι καλύτερο από το νησί των ανέμων.

Ελπίζω βέβαια να μην με πάρει ο άνεμος, ή ο διάολος κατά την επάνοδό μου, αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία...

Οι φανατικοί μου αναγνώστες να αναμένουν πακτωλό από φωτογραφίες και εμπειρίες αμά τη άφιξή μου στη Θεσσαλονίκη. Πλούσιο ρεπορτάζ από ό,τι celebrity υποπέσει στην αντίληψή μου για να μην έχετε ως μόνη πηγή ενημέρωσης τα μεσημεριανάδικα.

Για όσους ψηθούν στην πόλή γιατί αναμένεται άνοδος της θερμοκρασίας να ευχηθώ καλή δύναμη και υπομονή γιατί ο καιρός των διακοπών για όλους είναι κοντά!

Υ.Γ. Καλή επιτυχία στην αδερφή μου Μαρίνα αλλά και σε όλα τα παιδιά που δίνουν πανελλήνιες αυτό τον καιρό!

Δες τι απέμεινε…

Παραλίγο να καεί το σπίτι μου, να τσουρουφλιστούν τα ενισχυτικά αλλά ακόμη μια μαγευτική βραδιά είναι πλέον γεγονός. Το ποτό έρεε άφθονο, ο χορός έδινε και έπαιρνε και ένας dj σε μεγάλα κέφια. Φυσικά τα τιμώμενα πρόσωπα, έγιναν κόκκαλο από νωρίς, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να δώσουν ρέστα και πάλι.

Το καραγκιοζιλίκι πήγε σε άλλο τόπο και άπαντες έμειναν ευχαριστημένοι.

Αποκορύφωμα το χορευτικό στο ‘Όλα γύρω σου γυρίζουν’ του Σάκη, ερμηνευμένο από Κούπα + Κρέας με τρόπο που θα τον ζήλευε και ο Μεταξόπουλος…

Ήταν το πρώτο πάρτυ που είχα broadband Internet και φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο. Έκανα όλη τη χαμαλοδουλειά και έμεινα στο σπαστικό πόστο της επιλογής μουσικής όλο το βράδυ. Σπαστικό, γιατί όταν αρχίζει να χάνεται λίγο ο έλεγχος από το πολύ ποτό ο καθένας έρχεται και ζητά να του παίξεις όποιο τραγούδι του ‘ρχεται!

Ήμαρτον ρε, δεν έχω τη δισκοθήκη του G Poly!

Το αναμενόμενο βάσανο έγινε ευχαρίστηση. Thanks to DSL όλες οι επιθυμίες του - πιωμένου- κοινού μου, έγιναν τραγούδια στη λίστα με τα επόμενα κομμάτια που θα ακούγαμε. Ποιο ήθελες; Marky Μark αμέσως, Sugababes μάλιστα, ‘Στην υγειά της αχάριστης’ θέλει ο νταλκαδιάρης έγινε! Σε τρία λεπτά όλες οι απαιτήσεις ικανοποιούνταν.

Άλλο highlight ήταν η τρελή διάθεση του Κούπα να παίξει. Πιστός όμως στα στατιστικά του κατάφερε το αξιοσημείωτο ποσοστό 4/6 γκόμενες…

Μα ποιος είναι ο Μάτσε; Ο γνωστός και ως Paocardi με το Θύμιο κατάφεραν να καταναλώσουν τη μισή παραγωγή Bacardi Θεσσαλονίκης και περιχώρων. Ο τελευταίος δε, είχε τη μεγάλη απορία γιατί όλοι οι πιωμένοι τον κάνουν παρέα. Μα γιατί Θύμιο μου είσαι άνθρωπος με κατανόηση. Άσε που ήσουν και από τους λίγους που δεν είχες γίνει σκνίπα τελείως. Οπότε που θα πήγαινε ο κάθε καταραμένος να μιλήσει, σε κάποιον άλλο τρισκατάρατο;;; Ελπίζω να σου έλυσα την απορία και άλλη φορά αν θες μείνε νηφάλιος στο σπίτι μου…

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στο Νάσο - Ντα Σίλβα ντε Άσις Φερέιρα Ντε Λα Πιάστον Και Κούναν Τον Ώρες - Κόστα Ζαρπαλά, αριστοτέχνη αριστερό μπακ παγκοσμίου κλάσεως και καλύτερου τοπογράφου στον κόσμο. Η αρκούδα μας έπιασε τα τουμπελέκια και τα ντέφια και ξεσήκωσε με τη μαεστρία που έπαιζε τα όργανά του.

Εξαιρετική ήταν και η παρουσία του Γιάννη ή πυραύλου που κατάφερε να γίνει αγαπητός από όλους, σε σημείο που αν ξανακάνουμε μάζωξη θεωρείται απαραίτητος. Μοναδικό ενσταντανέ το μπλουζάκι του: ‘If your tits were as big as your mouth I might be interested…’

Πολύ καλή κατανάλωση αλκοόλ με συνολικό απολογισμό γύρω στα 6 μπουκάλια Johnnie, 3 βότκες και 3,5 λίτρα Bacardi*. Όχι και άσχημα από 35-40 άτομα και γύρω στα 15 κορίτσια…

*Το Bacardi, λόγω μεγάλης εμπάθειας μαζί του, κυκλοφόρησε μόνο στη συσκευασία λίτρου, αφού η ‘παιδική' συσκευασία των 700 ml δεν έφτανε ούτε για ζήτω.

Ο Κούπας στο φυσικό του περιβάλλον.

Είπαμε είχε κέφια το παιδί!

Ο άλλος εορτάζων ασπάζεται το Θύμιο.

Ακόμη μια απόδειξη...

Η αρκούδα Ζαρπαλίνιο.

Ο πύραυλος βρίσκει θαλπωρή!

Bonus Photo : Προσέξτε το μπλουζάκι...

Εγώ Και Η Μαντώ από το πόστο του Dj.

Τα Vista βλάπτουν σοβαρά τα Xp.

Ο μεγάλος Bill Gates το έκανε το θαύμα του. Για πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό που με ταλαιπωρεί ο ίδιος και η εταιρία του, αισθάνομαι την ανάγκη να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ…

Να κάνω μια εισαγωγή:

Έχω εγκατεστημένα στο μηχανάκι μου εδώ και 5 χρόνια Windows Xp Professional. Έχω φυσικά διαμορφώσει δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες φορές το σύστημά μου λόγω διαφόρων κρεμασμάτων και λοιπών «ατελειών» του λειτουργικού του Μπίλ, μεγάλη η χάρη του.

Με την έλευση των Vista μπήκε μέσα μου η ανάγκη να μεταβώ στο νέο πρότυπο. Βλέπετε είμαι τεχνόφιλος και ένοιωθα να έχω μείνει πίσω. Βέβαια ήθελα και να ξεπεράσω τα διάφορα ψυχολογικά που μου άφησαν τα xp. Έχω δει τόσες μπλε οθόνες που κάποια στιγμή νόμιζα ότι μέσα στο δίσκο μου είχαν τρυπώσει στρουμφάκια!!! Σαν άλλος Δρακουμέλ λοιπόν, αποφάσισα να πιάσω τα απαίσια αυτά πλάσματα και να εγκαταστήσω το πολύ πιο όμορφο νέο δημιούργημα της Big-Mama Microsoft.

Περιττό να πω ότι λόγω έλλειψης οδηγών για διάφορες συσκευές μου, τα Vista τα έτρεχα μόνο όταν ήθελα να ξεκουράσω τα μάτια μου από την οπτική γύμνια των Xp.

Όλες τις σοβαρές εργασίες μου συνέχισα να τις κάνω με την προγενέστερη έκδοση των παραθύρων του Μπίλ, μεγάλη η χάρη του.

Θα προσέξατε ότι φιλοξένησα μια μεγάλη εκδήλωση στο σπίτι μου. Όσοι δεν ξέρετε γιατί μιλάω γρήγορα διαβάστε το προηγούμενό μου post.

Μετά την σχεδόν ολική καταστροφή που υπέστη το οίκημα ήρθε η ώρα για συμμάζεμα. Νόμιζα ότι το μόνο αντίκτυπο του να κοπανιούνται σαράντα πιωμένοι σε ένα χώρο τεσσάρων δωματίων, θα ήταν γόπες σβησμένες στο πάτωμα, χυμένα ποτά και μια οσμή τσιγαρίλας λες και συγκατοικείς με τον Πέτρο Ραβούση. Νόμιζα όμως. Παραλίγο τις παρενέργειες του πάρτυ να τις υποστώ για πολύ καιρό…

Μετά το απαραίτητο σκούπισμα και σφουγγάρισμα ήρθε η ώρα της μετακίνησης του θηρίου, που το είχα στήσει σε περίοπτη θέση για να το καμαρώνουν όλοι. Αρχίζω κάνοντας τη σωστή κίνηση να τον απενεργοποιήσω. Γνωστές οθόνες ‘ Αποθήκευση μη αποθηκευμένων στοιχείων στο δίσκο’ και περιμένω να κλείσει. Έλα όμως που κάνει πολύ ώρα, καθόσον είναι σε λειτουργία δυο μέρες.

Βιαστικά λοιπόν λέω να βγάλω την πρίζα του subwoofer και να μετακινήσω τα ηχεία μέχρι να ησυχάσει το κτήνος. Φανταστείτε τώρα πόσα καλώδια μπορεί να ήταν μπλεγμένα μετά από ένα τέτοιο χαμό. Εύκολα έγινε το λάθος και έβγαλα όλο το πολύπριζο, που είχε πάνω του και την κεντρική μονάδα. Αγωνία με πιάνει. Να είχε προλάβει να κλείσει ή έμεινε στη μέση;;;

Πατώ το κουμπί του power και σταυρώνω τα δάχτυλά μου. Όλα βαίνουν καλώς μέχρι να δω αυτό που φοβόμουνα: η πρώτη εμφάνιση των στρούμφ σε μια μεγαλοπρεπέστατη μπλε οθόνη. Δεν πανικοβάλλομαι ακόμη και πάω για restart. F8 πριν ξεκινήσει για να μπω σε safe mode. Ξανά restart. Πάλι F8 και τώρα διαγνωστική εκκίνηση. Δεν είχε αλλάξει καθόλου η τύχη μου. Τα ίδια. Τα ζιζάνια πλασματάκια είχαν ξεφύγει από το κρυμμένο δάσος και είχαν φωλιάσει στην οθόνη μου.

Για να μην τα πολυλογώ έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου με τα Xp για να συνεφέρω το σύστημα. Κανένα τρικ δεν έπιασε. Ώσπου ήρθε η ιδέα… Ξεκινώ τα Vista και ω του θαύματος κάνουν από μόνα τους disk checking, αυτό το ενοχλητικό προγραμματάκι που τρέχουν αυτόματα τα παράθυρα όταν κλείνουν αναπάντεχα. Βρίσκει αρκετά λάθη στον βασανισμένο μου δίσκο και μπαίνει κανονικά!

Κρυφογελώντας, κάνω την τελευταία επανεκκίνηση και στον boot manager επιλέγω ‘Earlier Version of Windows’. Επειδή ξέρω την τύχη μου είμαι επιφυλακτικός μέχρι να δω αποτέλεσμα. Και γίνεται αυτό που ήλπιζα. Όλα δούλεψαν άψογα!

Άρχισα να ευχαριστώ το μεγάλο Μπίλ, μεγάλη η χάρη του για το καλό που μου ‘κανε και το νέο του μεγάλο δημιούργημα. Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός μου που άρχισα να αναρωτιέμαι αν τα Vista είναι η απάντηση στις προσευχές τόσων αγανακτισμένων πελατών της Microsoft.

Η χαρά μου που γλίτωσα από ακόμα ένα στήσιμο του υπολογιστάρα μου ήταν μεγάλη. Το στήσιμο από το μηδέν ενός μηχανήματος είναι επίπονη διαδικασία, ειδικά αν έχεις μεγάλο όγκο προγραμμάτων. Είναι ώρες χαμένης δουλειάς.

Εδώ και λίγες μέρες που συνέβη το περιστατικό, άλλαξα στέγη και άποψη. Προχώρησα και άφησα πίσω μου τα ζοφερά χρόνια της χρήσης των Xp. Έκανα το μεγάλο βήμα και άρχισα να στήνω τα Vista. Κέρδισαν την εμπιστοσύνη μου. Άσε που η οπτική αναβάθμιση είναι τεράστια.

Είναι λίγο πιο δύστροπα από τα Xp αλλά έτσι δεν έλεγα και όταν πέρασα από τα 95 στα 98; Σιγά σιγά βρίσκω οδηγούς, ρυθμίζω τα προγράμματα μου και το λειτουργικό, εξοικειώνομαι με το νέο μου περιβάλλον.

Κάθε αλλαγή θέλει το χρόνο της όμως. Μέχρι στιγμής δεν έχω κανένα παράπονο με το νέο παιδί του Μπίλ, μεγάλη η χάρη του. Ίσως να έχει ωριμάσει αρκετά η τεχνολογία των Windows και να έχουν ξεπεράσει σημαντικά προβλήματα του παρελθόντος. Δεν μπορώ να εκφράσω εμπεριστατωμένη γνώμη αν δεν περάσει αρκετός καιρός ενασχόλησης μαζί τους.

Η σκέψη όμως που τριβελίζει το μυαλό μου είναι η εξής μία: Μήπως πέρα από την εντυπωσιακή εμφάνιση το νέο λειτουργικό παραμένει ένα ακόμη προβληματικό προϊόν σαν τα τόσα της Microsoft;

Η απάντηση στο ερώτημα θα έρθει στο μέλλον, όταν και θα έχουν ασχοληθεί με τα Vista πλήθος κόσμου, από απλούς χρήστες μέχρι τους πιο προχωρημένους. Τότε, αφού συγκεντρωθούν όλες οι γνώμες θα έχουμε άποψη για το αν έχουν τόσα μύρια καλά, όσα ευαγγελίζεται η εταιρία που τα εκπόνησε.

Με τα όσα έχω δει θα πρότεινα σε όσους κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους με προηγούμενες εκδόσεις, να παραμείνουν εκεί και να μη θαμπωθούν από τις ομορφιές των Vista. Άλλωστε είναι τέτοια η δυναμική και πολιτική της Microsoft που όλοι αργά ή γρήγορα θα ασχοληθούν μαζί τους.

Αν είστε κοντρολαρισμένος τύπος, καλή κίνηση θα ήταν να περιμένετε το πρώτο Service Pack. Όταν βγει αυτό, φαντάζομαι, ότι θα επιλύει πάμπολλα προβλήματα και ασυμβατότητες που υπάρχουν τώρα, λόγου του νεαρού της ηλικίας τους.

Υ.Γ. Ανταπόκριση από το πάρτυ καθώς και φωτογραφίες θα δημοσιεύσω όταν προλάβω. Υπομονή, αναμείνατε στο blog και σας υπόσχομαι εκπλήξεις…

Παρανάλωμα Κεφιού Και Διασκέδασης!!!

Οι εκδηλώσεις στο Tsirakis Pallas συνεχίζονται...

Μετά την απρόσκοπτη οργάνωση πολλών ονομαστικών εορτών φέτος, ο ναός της διασκέδασης φιλοξενεί απόψε τα γενέθλια δύο πραγματικών βλασταριών.

Οι αγαπητοί φίλοι Κρέας και Κούπας θα παραστούν σήμερα το βράδυ στην κεντρική σάλα μας, για να μοιραστούν μαζί σας αυτές τις ευτυχισμένες τούς στιγμές σε ένα μοναδικό στο είδος του party φωτιά!

Το θέμα της βραδιάς είναι disco και techno καταστάσεις, ξερασμένες κατευθείαν από τις εποχές 80's και 90's.

Όσοι πιστοί στην πραγματική διασκέδαση είναι ευπρόσδεκτοι για μια αξέχαστη βραδιά. Η εμπειρία στο χώρο της εταιρίας μας εγγυάται άλλη μία super νύχτα.

Guest εμφανίσεις από όλους τους καλλιτέχνες του Je t' Aime με μοναδικές ερμηνείες!

Η τοποθεσία μας, γνωστή και αγαπημένη, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 13, στο κέντρο της πόλης.


Tsirakis Pallas - Πρέπει Να Φας...

Χώστε Τα!

Ναι ναι γουστάρω πολύ να με βρίζουν! Χώστε τα μου όλοι!

Οι απόψεις που διαβάζουν (όσοι τις διαβάζουν) οι επισκέπτες μου είναι , και το έχω επαναλάβει, ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ. Δεν είναι κανένας αναγκασμένος να τις διαβάσει ούτε να τις σχολιάσει βέβαια.

Δεν είναι εκεί για να πουλήσω πνεύμα. Γράφω για οτι μου αρέσει. Αν κάποιος δεν συμφωνεί δικαίωμά του. Δεν είμαι κανά ψώνιο να ζητάω δημοσιότητα.

Εγώ γουστάρω να γράφω , όχι γιατί πιστεύω οτι έχω ταλέντο ούτε επειδή το έχω ανάγκη αλλά γιατί μου αρέσει να ασχολούμαι με το όλο θέμα του blogging.
Αυτός πιστεύω ότι είναι και ο λόγος ύπαρξής τους. Να ασχολείσαι δηλαδή επειδή σου αρέσει αυτό που κάνεις και όχι για να τα χώνεις σε όποιον βρεις μπροστά σου...

Το τελευταίο δε μου άρεσε ποτέ στο Internet, η ανωνυμία. Με αυτή την ιδιότητα γίνεσαι ακόμη πιο κάφρος, αν δεν είσαι ήδη. Λες οτι σου κατέβει και σε όποιον θες μην έχοντας κανένα λόγο να το κάνεις, κρυμμένος πίσω από την οθόνη του υπολογιστή σου.

Έτσι είναι τα μαζικά μέσα. Δεν ελέγχεις το κοινό σου. Θα σε διαβάσει και ο σωστός, που έχει συνείδηση γιατί το τι κάνει αλλά και κάθε, τουλάχιστον κομπλεξικός που του φταίνε όλοι και όλα...

Πάντως γουστάρω τα μπινελίκια σας! Όποιος θέλει ακόμη να μου την πει, για οποιοδήποτε λόγο από αυτά που γράφω, είναι καλοδεχούμενος.Δεν έχω λογοκρισία στη σελίδα μου. Δεν πρόκειται να σβήσω κανένα σχόλιο! Θα τα αφήνω εκεί, να βλέπουν όλοι πόσο τζάμπα μάγκες είστε...
Το blog επίτηδες λέγεται "Γκρίνιες", για να αφουγκράζεται όλους τους γκρινιάρηδες.
Τώρα μάλιστα καταλαβαίνω πως η επιλογή ήταν επιτυχημένη.

Αν είναι για τόσο βρίσιμο αυτά που γράφω, τα θεωρώ μάλλον επιτυχημένα (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...).

Άλλωστε όλες οι αμφιλεγόμενες απόψεις επιδέχονται ποικίλα σχόλια, είτε θετικά είτε αρνητικά.

Όσο για τους ανώνυμους σχολιαστές μου, γράφω την άποψή μου...


Κο Κο Κο,

Κο Κο Κο,

Κο Κο Κο!!!

(Από Γνωστό Σύνθημα του ΠΑΣ)

Για Τη Σχολάρα μου...

Σπουδάζω (ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής) ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ.

Δεν έχω ξαναζήσει αυτό που γίνεται με τη σχολή μου!
Κάθε μέρα αποφασίζουμε ότι κανένας δε συμφωνεί με τίποτε και καθένας προσπαθεί να βολέψει τον κώλο του!

ΑΜΑΝ ποια όλα τα κόμματα και οι βλακώδεις προτάσεις και απόψεις τους. Εγώ το μόνο που ξέρω είναι πως τελειώνει και ο Απρίλης και ακόμη δεν έχουμε επιστρέψει κανονικά στα μαθήματά μας.
Σκέτο μπάχαλο, καμία οργάνωση και οι φοιτητές σε συνθήκες απόλυτης παράκρουσης...

Αν δούμε την πραγματικότητα πέρα από σκοπιμότητες και συμφέροντα, το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να αφήσουμε τους εγωισμούς και να αρχίσουμε δουλειά.

Άποψη μου είναι πως τώρα είναι ευκαιρία να καθαρίσεις πολλά μαθήματα και όχι να κλαίγεσαι για το ότι χάνεις μια εξεταστική. Αν έχεις όρεξη για δουλειά ΤΩΡΑ είναι η ώρα να το αποδείξεις.

Δεν ξέρω τι θα κάνω αλλά θέλω πολύ να προσπαθήσω να ξεβαλτώσω και να ξαλαφρώσω από το βάρος των πολλών μαθημάτων που χρωστάω.

Οι απόψεις μου είναι καθαρά προσωπικές και δεν εκφράζουν κανέναν άλλον εκτός εμού.

Υ.Γ. Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω σίγουρα δεν θα διάλεγα αυτή τη σχολή.
Θα ήμουν σίγουρα πιο ευτυχισμένος και λιγότερο αγχωμένος...

Συμβουλή σε όσα παιδιά δώσουν πανελλήνιες σε λιγότερο από ένα μήνα, να μην την επιλέξουν αν δεν είναι απολύτως σίγουρα τι θα αντιμετωπίσουν.

DSL Vs Firewall Σημειώσατε …

Είμαι ένας από τους τυχερούς(;;;) κατόχους γρήγορης γραμμής Internet. Στην Ελλάδα του 2007 όμως δεν είναι τίποτε όπως φαίνεται. Μέχρι και πριν 3 εδομάδες ήμουν, περιέργως, ένας ευχαριστημένος πελάτης της Otenet. Τότε άρχισε,ακριβώς πριν το Πάσχα, ο δικός μου Γογλοθάς, και δεν τον έχω ανέβει ακόμη!

Αντιμετωπίζω ένα σοβαρό πρόβλημα με τη γραμμή μου, πέφτει με ακανόνιστο ρυθμό η σύνδεση! Έχω προσπαθήσει να κάνω διάφορα αλλά μεχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο δεν έχω βρει λύση.
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να τηλεφωνήσω στην εξυπηρέτηση πελατών του provider μου για να μάθω αν ήταν πρόβλημα της γραμμής μου. Η απάντηση ήταν , φυσικά ,πως όλα η εταιρία τα έβλεπε να λειτουργούν άψογα. Έλα όμως που δε ήταν! Μετά τη λήψη διάφορων συμβουλών, δοκίμασα να δω το πράγμα από τη σκοπιά μου και να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου. Δηλαδή να κοιτάξω τις ρυθμίσεις του ADSL modem και τους drivers, το πρόγραμμα firewall που χρησιμοποιώ, ακόμη και τη λειτουργία των USB θυρών, αφού εκέι συνδέεται το modem.
Αναβάθμισα λοιπόν τους οδηγούς, έλεγξα τις ρυθμίσεις των συσκευών μου,έκανα αναβάθμιση στο BIOS για να αποκλείσω το ενδεχόμενο ναφταίνε οι θύρες μου αλλά εις μάτην!
Το τελευταίο στοιχείο που εξέτασα ήταν το firewall. Απεγκατέστησα το Sygate που δούλευε απρόσκοπτα μέχρι τότε και έβαλά το ZoneAlarm. Τα ίδια. Νέα αλλαγή σε Kerio που ούτε αυτή ευτύχησε.
Πριν 2-3 μέρες αποφάσισα κάτι ανατρεπτικό: απλά να ΜΗΝ έχω firewall. Το μοντέλο αυτό φαίνεται πως έιναι εντάξει για την ώρα αν και λίγο επίφοβο ως προς τους διαφόρους κινδύνους του διαδικτύου. Πάντως έχω βρει την ησυχία μου και τα νεύρα μου επανήλθαν στο φυσιολογικό τους επίπεδο, ένα σκαλί πριν το Δαφνί.

Τώρα όμως έχω άλλο πρόβλημα: δεν μπορώ να παίρνω τον πάροχό μου και να του γκρινιάζω για τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζω, τις κάκιστες υπηρεσίες που προσφέρει, τις ακριβές τιμές που χρεώνει, την αδιάφορη εξυπηρέτηση…
Κρίμα γιατί μου καλάρεσε να εξηγώ κάθε φορά που σήκωνε διαφορετικός αντιπρόσωπος το τηλέφωνο, αναλυτικά τι μου συνέβαινε.Σε λίγο θα τα έγραφα σε κόλλα αναφοράς για να τα έχω πρόχειρα και να μην ξεχάσω και τίποτα. Ένα μυαλό το ’χω κι αυτό διαταραγμένο!

Ένα είναι το σίγουρο από αυτά που μου συμβαίνουν. Ότι έχω υπολογιστή με πολύ ανεξάρτητες τάσεις και ολίγον αντάρτη.


Του Νίκου Ο Υπολογιστής Firewall Δεν Υποφέρει!


Υ.Γ. Την βλέπω την επανάσταση σε λίγο καιρό όλων των δυσαρεστημένων χρηστών. Στους δρόμους θα βγούμε και θα ζητήσουμε πιο ανθρώπινη συμπεριφορά από τα μηχανάκια μας…

Αμάν Αυτά τα Μηχανάκια!

Είμαι από παλιά χρήστης, αυτοδίδακτος, υπολογιστών. Δεν είχα ποτέ άριστη σχέση μαζί τους. Από τότε που ξεκίνησα όμως γίνεται συνέχεια το ίδιο: συναντώ συνεχώς προβλήματα. Όσο σκέφτομαι τη δύστροπη που είναι καμιά φορά η τεχνολογία τόσο καταλαβαίνω ότι τελικά φιλικά προς τη χρήση μηχανάκια θα αργήσουν να βγουν για αρκετό καιρό ακόμη.

Μπορεί να τους φέρομαι δύστροπα, να έχω γύρω μου ηλεκτρομαγνητικά πεδία(είμαι και παιδί του Απριλίου ’83…) ή να είμαι γκαντέμης. Πάντως με την οποιοδήποτε μικρή ενασχόλησή μου με αυτά τα διαόλια κάτι πάει στραβά και γίνεται το έλα να δεις [άσχετο αλλά δεν το επισκεφθήκαμε όλο το Πάσχα ;-)].

Με μια μικρή έρευνα στο παρελθόν μου οι φίλοι thymiotatsis, Archon αλλά και Κρέας^® έχουν να θυμούνται πολλές ιστορίες ηλεκτρονικής τρέλας.

Πριν καμιά βδομάδα σε μια απλή -και όπως εκτιμούσα- αναίμακτη εγχείριση στο υπολογιστάρη του Archon παραλίγο ο ασθενής να αποδημήσει εις κύριον…

Η υπόθεση ήταν απλή, αναβάθμιση της μνήμης Ram. Άνοιξα με προσοχή την κοιλιά του κτήνους και εντόπισα την περιοχή της επέμβασης. Άλλαξα γρήγορα το DIMMάκι με το καινούριο και φυσικά δεν έκλεισα το case, αφού το ξέρω ότι η γκαντεμιά μου δεν έχει όρια.

Άνοιξα την τροφοδοσία και μπήκα στο BIOS για να ελέγξω τους χρονισμούς και την ταχύτητα της νέας μνήμης αφού είχαμε αγοράσει 400άρα επώνυμη και έπρεπε να δουλεύει σωστά. Έκανα τις απαραίτητες ρυθμίσεις, τις αποθήκευσα και έκανα το πρώτο restart. Αυτό που αντίκρισα ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου: το μηχάνημα είχε κολλήσει για τα καλά, μαύρη οθόνη και εκείνα τα μακρόσυρτα μπιπ από τη μητρική που σήμαιναν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Δοκίμασα διάφορα όπως να ξαναβάλω την παλιά μνήμη, να ξαναβάλω τις παλιές ρυθμίσεις στο BIOS αλλά τίποτε δεν έπιασε. Αφού άρχισα να βρίζω την τύχη μου για ακόμη μια φορά και ο Archon με έβριζε που με έφερε για ειδικό και του κατέστρεψα το μηχάνημα, βρήκα τη λύση.

Σκέφθηκα πως ο μόνος τρόπος για να επανέλθει σε λειτουργία το σύστημα ήταν να βάλω το BIOS στις αρχικές του ρυθμίσεις. Για να γίνει αυτό έψαξα το εγχειρίδιο της μητρικής μήπως υπήρχε κάποιο τζαμπεράκι γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Φυσικά και δεν ήταν τόσο απλή η λύση γιατί αυτό που έψαχνα απλά δεν υπήρχε. Πρέπει να τονίσω πως η μητρική ήταν Gigabyte με Dual BIOS ενσωματωμένο!

Ένα παλιό κολπάκι έδωσε τη λύση. Αν βγάλεις τη μπαταρία της μητρικής για κανά πεντάλεπτο χάνονται τα δεδομένα που κρατάει η μητρική και βάζει αυτόματα τις ρυθμίσεις του εργοστασίου. Έτσι και έκανα και ως δια μαγείας όλα πήγαν καλά.

Το συμπέρασμα από αυτήν την ιστορία είναι πως δεν είμαι ένας απλός χρήστης υπολογιστών, αλλά διαρκής λύτης προβλημάτων που παρουσιάζονται όταν τους χρησιμοποιώ!

Υ.Γ. 1: Δεν ξέρω αν είναι σημαντικό αλλά το μηχάνημα το είχα φτιάξει εγώ.

Υ.Γ. 2: Αν θέλετε μπορώ να σας κάνω μια ΔΩΡΕΑΝ επίδειξη των ικανοτήτων μου στο χώρο σας. Εγγυημένα σε 2 ώρες θα θέλετε να με πιάσετε από το λαιμό…

Τα Ξενέρωτα Μπαρ

Είναι εντύπωσή μου ή όλοι οι χώροι διασκέδασης έχουν γίνει το ίδιο πράγμα?

Εξηγώ: όπου και αν αποφασίσεις να βγεις, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, σε κάθε χώρο αυτό-ονομαζόμενο cafe-bar-club αντιμετωπίζεις το ίδιο φαινόμενο, θαμώνες που το μόνο που κάνουν είναι να κρατούν ένα ποτήρι στα χέρια τους και να κοιτιούνται μεταξύ τους.

Δεν αντέχεται αυτή η αίσθηση ξενερωσιάς που αποπνέουν τέτοια μέρη. Είτε πας για να πιεις το μεσημεριανό καφέ σου είτε βγεις για να απολαύσεις το ποτό σου σε ένα τύπου bar-club, έχει καταντήσει το ίδιο και το αυτό. Δε θα κάνεις τίποτε παραπάνω από αυτά που λέω παραπάνω.

Μου λείπουν μέρη χωρίς ακριβά συστήματα φωτισμού, δέκα κουστουμαρισμένους πορτιέρηδες με ακουστικό στο αυτί και εκκωφαντική μουσική που ο μόνος που την προσέχει είναι ο dj. Μέρη όπου πραγματικά περνάς μια νύχτα που έχεις να τη θυμάσαι.

Στα νέου τύπου αυτά μπαρ δεν έχω δει ποτέ κόσμο να χορεύει, να πίνει πολύ και αν θέλετε να βγαίνει εκτός ελέγχου, να κάνει έστω καμάκι! Τώρα όλη σου η βραδιά αναλώνεται στο να συζητάς με την παρέα σου και να χαζεύεις τους διπλανούς και το ρουχισμό τους. Αυτό πάλι το ξέχασα! Είπαμε να ντύνεσαι καλά αλλά μέχρι ενός σημείου! Είναι σωστό να βγαίνουν οι γυναίκες σαν λατέρνες και τα αγόρια σαν κολεγιόπαιδα του Harvard;;; Να έβλεπα τουλάχιστον ότι και οι μεν και οι δεν το κάνουν για να προσελκύσουν το άλλο φύλο να το καταλάβω.

Η νυχτερινή ζωή που βιώνω αυτή την περίοδο έχει καταβολές από ξεφτιλισμένη σαπουνόπερα των 70’s.

Όχι στα bar της αλλοτρίωσης!

(αντιγραμμένο από σύνθημα σε τοίχο)

Coca Cola Zero

Μεγάλη διαφήμιση η καινούρια του μαύρου νερού Αμερικής(Κρέας^©).

Συμφωνώ με όλα όσα λέει, τη ζάχαρη, τις διακοπές, τους εκνευριστικούς ήχους κινητών μα αυτό που είμαι φόλα 100% μαζί της είναι τα εκνευριστικά κουμπώματα των γυναικείων σουτιέν. Τ’ ομολογώ (όπως και ο Βαλάντης) ότι από την πρώτη στιγμή της ενασχόλησής μου μαζί τους δεν είχαμε και την καλύτερη γνωριμία. Εγώ, δείχνοντας την αγωγή μου, κράτησα τις απαραίτητες αποστάσεις και του φέρθηκα ευγενικά και καθόλου πρόστυχα. Εκείνο, σφιχτό κι αγέρωχο, στάθηκε στο μηδαμινό του ύψος. Συνέχισα καλοπιάνοντάς το με χάδια και γλυκόλογα αλλά συνάντησα την ίδια ανυποχωρησία. Είχα καταλάβει πια ότι η πρώτη αξιολόγηση του θέματος από μέρους μου δεν ήταν σωστή. Έπρεπε να αλλάξω τακτική και να περάσω στην αντεπίθεση! Άρχισα να το στρίβω με μανία και να τραβώ τις δυο του άκρες δυνατά μπας και ανοίξει. Αυτή η ιστορία κράτησε αρκετά για τα δεδομένα της στιγμής που βρισκόμουν… Στάθηκα λυπημένος μα η λύση ήρθε από το πουθενά: η σύντροφός μου έριξε ένα βλέμμα κατανόησης και με μια σβέλτη κίνηση το ξεκούμπωσε μόνη της! Δεν με πολύ-πείραξε αυτή η εξέλιξη γιατί θαμπώθηκα από το περιεχόμενο του στηθόδεσμου που ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό.

Από εκείνη την ημέρα αυτή η σχέση μίσους και πάθους με αυτό το γυναικείο αξεσουάρ δεν άλλαξε και πολύ. Συνεχίζω να είμαι το ίδιο άχρηστος όταν ασχολούμαι μαζί του χωρίς καν σημάδια βελτίωσης.

Τελικά, αφού το ξανασκέφθηκα συμπέρανα πως μάλλον είναι δικαιολογημένη η τόση
δυσκολία του ανοίγματος ενός σουτιέν, μιας και κρύβει μέσα του δυο τρομερά λαχταριστούς μεζέδες ικανούς να ξεσηκώσουν κάθε ανδρική αίσθηση…

Λευτεριά στα Στήθη γυναίκες, αφήστε τα να αναπνεύσουν, και να τα δούμε!

Υ.Γ. 1 Άλλωστε ‘έγκυρες’ μελέτες έχουν δείξει ότι 30 λεπτά μπροστά στη θέα ενός γυναικείου στήθους ισοδυναμούν με 30 λεπτά γυμναστικής(τουλάχιστον).

Υ.Γ. 2 Αν έχετε δικές σας εμπειρίες τέτοιου είδους περιμένω να τις ακούσω και αν μαζευτούν πολλές ίσως οργανώσω και ημερίδα γι’ αυτό το μείζων θέμα.

Money, money, money!

Πραγματικά ένα πολύ ευαίσθητο σημείο μου. Όταν έχω στην τσέπη μου οποιοδήποτε ποσό, κάπως μεγάλο, ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΩ. Δεν ξέρω αν συμβαίνει μόνο σε μένα αλλά με πιάνει μια καταναλωτική μανία τρομερή. Σε δρόμο 10 λεπτών πέρασαν μέχρι να γυρίσω σπίτι τουλάχιστον πέντε ιδέες για να ξοδέψω χρήματα. Δράμα η υπόθεση γιατί τελειώνει κι ο μήνας
και τα αποθέματα βέβαια. Τελικά το να είσαι φοιτητής σήμερα είναι πολύ δύσκολο από χρηματικής απόψεως. Επειδή έχω αρκετούς φίλους και συζητώ μαζί τους οι πιο πολλοί έχουν τα ιδία προβλήματα. Στην αρχή του μήνα άρχοντες και στο τέλος... άστα!

Τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω τι σημαίνει να μετράς τα λεφτά σου. Και όσο γι' αυτό στη φοιτητική μου ζωή είναι λίγες οι φορές που δεν έχει γίνει.

Κουράγιο ωρέ αδέρφια, σε λίγες μέρες έρχεται Πάσχα και θα γυρίσουμε όλοι σπίτια μας, έστω και άφραγκοι!

Ας Αρχίσουμε Λοιπόν...

Μιας και αυτό θα είναι το πρώτο μου post λέω να αφήσω για λίγο την γκρίνια...

Μην βλέπετε την φωτογραφία και σκέφτεστε τι καλοκάγαθος που είμαι(αλήθεια δεν είμαι γλύκας στην φωτογραφία;;;)από μέσα μου είναι έτοιμο να ορμήσει ένα κτήνος γεμάτο από ΓΚΡΙΝΙΑ!